Beste mensen, de beste wensen….
Er zijn tal van wensen die we elkaar meegeven in het nieuwe jaar. In de laatste paar weken zullen jullie er ongetwijfeld ook veel uitgesproken en ontvangen hebben. Als het goed is, zijn ze wel gemeend en komen ze recht uit het hart.
Wensen zo aan het begin van de twaalfmaanden dikke kalender vind ik altijd iets feestelijks in zich hebben als of we uitgelaten zijn om dat nieuwe jaar te gaan invullen. En dat we die goede moed willen overdragen aan de ander.
Nou de Ander meenemen in een positieve flow is op zich zelf al iets om te vieren en vrolijk van te worden. Zeker als we bedenken dat er op dit moment zo’n 180 brandhaarden in de wereld zijn waar mensen elkaar letterlijk naar het leven staan. Vele zijn ver weg en raken ons misschien niet zo zeer, maar een tweetal houdt ons hier in West-Europa in het bijzonder bezig. Juist ook door de uitstraling die deze conflicten hebben op ons dagelijks leven. Voor velen van ons is oorlog een bijna abstract begrip geworden, mede door de vorming van de Europese Unie. De meesten van ons hebben de Tweede Wereld Oorlog immers niet zelf meegemaakt, ik evenmin.
Tegen deze achtergrond is het goed dat we ons als boomkwekers bewust zijn van onze rol en plaats in de plaatselijke samenleving. En dan wil ik het nu even niet hebben over die fantastische bijdrage die bomen leveren aan zaken als biodiversiteit en onze omgeving. Nee, ik denk dan aan de betekenis die de laanboomkwekers hebben voor de saamhorigheid, de leefbaarheid en de werkgelegenheid in de dorpen.
Maar laten we ons niet te hard op de borst slaan. Op een aantal punten mogen we best nog wel een extra inspanning leveren om het samen-leven naar een hoger plan te tillen. Zo kunnen we de Ander van dienst zijn door te voorkomen dat er zakken van de wagen vallen, door rustiger met de trekkers door de dorpskernen te rijden, of door nog zorgvuldiger te zijn met het verbranden van ziekhout.
Vaak gaat het goed, maar soms ook niet. En het zijn juist die klachten die we dreigen tegen te komen in het beleid, te meer daar er per 1 januari jl. de Omgevingswet is ingegaan. Met die wet in de hand kiezen de overheden voor een participatieve aanpak, waarbij de inspraak van burgers een nog prominentere plaats inneemt.
Vorige week donderdag heb ik al een groot aantal leden op de goedbezochte en gezellige TCO Nieuwjaars bijeenkomst al de hand mogen drukken, en hen al het goede gewenst.
Tot slot sluit ik af met deze wens: Beste mensen, namens TCO wens ik jullie allen privé en zakelijk een voorspoedig en gezond 2024 toe, en gauw tot ziens bijvoorbeeld op de Algemene leden vergadering op 5 februari as.
Goos Cardol, voorzitter TCO
